شناخت استعدادهاوهوش هیجانی
انسان در مسیر حرکت به سوی کمال، همواره در حال فعلیت بخشیدن به تواناییها و استعدادها و به ظهور رساندن نیروهای نهفته و پنهان وجود خویش است. این مسیر و حرکت تدریجی از نقص شروع و نهایت آن به سمت کمال و زدودن کاستیها خواهد بود. انسان به عنوان موجود انتخابگر همانطور که برای زندگی طبیعی تلاش میکند، برای نیل به کمال و به فعلیت بخشیدن قوای درونی نیز تلاش میکند تا راهی را برگزیند که او را به سعادت ابدی برساند.
شهید مطهری در مورد توانایی انسان میفرماید:
«انسان قادر است و توانايی دارد كه در برابر ميلهای درونی خود ايستادگی كند و فرمان آنها را اجرا نكند.انسان از دو جهت، يك سلسله تواناييها دارد كه ساير جاندارها ندارند: يكی از جهت اينكه در انسان يك سلسله ميلها و جاذبه های معنوی وجود دارد كه در ساير جاندارها وجود ندارد. اين جاذبه ها به انسان امكان میدهد كه دايرهی فعاليتش را از حدود ماديات توسعه دهد و تا افق عالی معنويات بكشاند، ولی ساير جاندارها از زندان ماديات نمیتوانند خارج شوند. ديگر از آن جهت كه به نيروی «عقل» و «اراده» مجهز است، قادر است در مقابل ميلها مقاومت و ايستادگی نمايد و خود را از تحت تأثير نفوذ جبری آنها آزاد نمايد و بر همهی ميلها «حكومت» كند.
انسان میتواند همهی ميلها را تحت فرمان عقل قرار دهد و برای آنها جيرهبندی كند و به هيچ ميلی بيش از ميزان تعيين شده ندهد و به اين وسيله آزادی «معنوی» كه با ارزشترين نوع آزادی است كسب نمايد. اين توانايی بزرگ از مختصات انسان است.[3]»
[1]. هَلَكَ امْرُؤٌ لَمْ یَعْرِفْ قَدْرَهُ (نهج البلاغه، حکمت 149، ص663).
[2]. جعفر سبحانی، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق(علیه السلام)، 1390، ص347.
[3]. مرتضی مطهری، مقدمه ای بر جهان بینی اسلامی، ج 4، قم، صدرا، 1368، ص25-26.
صفحات: 1· 2
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط روءيا دهقاني فيروزآبادي در 1397/01/26 ساعت 09:08:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |