ابراز هیجانات مثبت و منفی موجب می‌شود تا افراد بیشتر احساس رضایت و خرسندی، همدلی، صمیمیت کنند و در ارتباط با دیگران موفق‌تر باشند.
برای نمونه دو هیجان را در اینجا ذکر می‌کنیم:
هیجان مثبت: ابراز هیجانات مثبت موجب می‌شود تا افراد بیشتر احساس رضایت کنند و ارتباطات گرم‌تری نسبت به هم داشته باشند. یکی از هیجان‌های مثبت خوش‌بینی است. مفهوم خوش‌بيني از مفاهيم مطرح‌شده در روان‌شناسي مثبت است. انسان برای اینکه احساس خوش‌بینی کند لازم است از تکرار جملات مثبت و انگیزه‌بخش در زندگی غافل نشود. جملاتی مانند من نسبت به گذشته پیشرفت خوبی داشته‌ام.من در زندگی آدم خوشبختی هستم.
تجربه نشان داده افرادی که بیمار سختی دارند اگر در ابتدای امر احساس ناامیدی کنند این احساس کشنده‌تر از نفس بیماری خواهد بود، اما اگر واقعیت را بپذیرند و نسبت به آینده امیدوار باشند ممکن است بتواند با داشتن همین بیماری، سالهای متمادی زندگی کنند. حتی تجربه نشان داده افراد مثبت نگر کمتر دچار افسردگی و بیماری می‌شوند.
افراد دارای هوش هیجانی بالا به هنگام مواجه‌شدن با رویدادهای تلخ و دشوار نگاه خوش‌بینانه‌ای به زندگی دارند؛ و این نگاه آن‌ها را در برابر سختی‌های مقاوم‌تر خواهد ساخت «سلیگمن خوش‌بینی را در شیوه‌ای می‌داند که افراد، موفقیت‌ها و شکست‌های خود را برای خودشان تعریف می‌کنند، افراد خوش‌بین شکست را مقدمه‌ای برای پیروزی می‌شمارند. برای مثال، در واکنش نسبت به یک مشکل به‌صورت فعال و امیدوار پاسخ می‌دهند و در جستجوی راه‌حل برمی‌آیند. »
هیجان منفی: احساس ترس، غم، گناه و یا خشم، ناخوشایند است و اینکه ما آرزو کنیم روزی فرا رسد که دیگر احساس غم، ترس و گناه وجود نداشته باشد، بسیار عجیب خواهد بود؛ زیرا هیجان‌های منفی و ناخوشایند نیز محاسنی دارند که عبارتند از:
الف: هیجان‌های منفی ما را برمی‌انگیزند. ترس موجب دفاع شخصی در مقابل حیوانات وحشی می‌شود.
ب: احساسات منفی به ما اطلاعات می‌دهد. غمگینی نشانه فقدان است.
ج: هیجان‌های منفی به یادگیری کمک می‌کنند. احساسات منفی آدمی را نسبت به مشکلات هوشیار می‌کند.
یکی از هیجان‌های منفی استرس است. استرس می‌تواند شیوه رفتار ما را با دیگران تغییر داده، یا به بدن ما آسیب جدی وارد سازد. استرس زیاد قدرت کارآیی انسان را پایین می‌آورد چون فعالیت مغز را کند می‌کند.
استرس در حد کم لازم است چون نه‌تنها سبب به وجود آمدن علاقه و انگیزه در زندگی ما می‌شود، بلکه باعث ایجاد اعتماد به نفس نیز می‌گردد. نمی‌توانیم بگوییم تغییرات عادی که در زندگی ما پیش می‌آیند کاملاً بی‌ضرر هستند، بلکه برای ایجاد نظم و ادامه‌ی زندگی بهتر، ما باید قدرت سازگاری خودمان را ارتقاء بخشیم؛ اما اگر تغییرات شدید در زندگی ما رخ ‌دهد تأثیر منفی زیادی بر زندگی ما خواهد گذاشت و قابلیت سازگاری ما آسیب خواهد دید. البته میزان آسیب‌پذیری به میزان باور اعتقادی افراد بستگی دارد.
انسان دارای باور اعتقادی عمیق به خداوند متعال، در برابر استرس‌های گوناگون خودش را مصون می‌داند. زیرابه مبدأ هستی تکیه نموده است. خداوند متعال در مورد این افراد می‌فرماید:
«كسانى كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند و نماز را برپا داشتند و زكات را پرداختند، اجرشان نزد پروردگارشان است و نه ترسى بر آن‌هاست و نه غمگين مى‏شوند. »