آقا جان
آقا جان شرمنده ایم از بدیهایمان ،آقا جان نمی دانم که در زندگی طلبگی سربازیم یا سرباریم،نمی دانم طلبگی منشأ اشتعال ما شده یا صرف اشتغال کفایتمان می کند ،آقا نمی دانم زندگی م چون نعمتی است که از طرف دوست نصیبمان شده است یا به خاطر نگاه بدمان آن را چون نقمت می شماریم چراکه زندگی به ظاهر زیبا را ازمان گرفته است،اما یک چیز می دانم اینکه علامت شیعه برقلب من حک شده است چرا که روزی مادرم به عشق مولایم علی من را شیر داده است.
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط روءيا دهقاني فيروزآبادي در 1395/08/13 ساعت 11:13:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید