«در حقيقت عجول بودن انسان براى كسب منافع بيشتر است و شتاب‌زدگی او در تحصيل خير و منفعت سبب مى‏شود كه تمام جوانب مسائل را موردبررسی قرار ندهد… همان­گونه كه انسان، از خدا تقاضاى نيكى مى‏كند، براثر سوء تشخيص خود، بدي­ها را از او تقاضا مى‏كند و همان­گونه كه براى نيكى تلاش مى‏كند، به دنبال شر و بدى مى‏رود و اين بلاى بزرگى است براى نوع انسان‌ها و مانع عجيبى است در طريق سعادت…[2]»
افرادی که در تمام امور عجله دارند، سعی می‌کنند کارهای خود را خیلی سریع و باعجله انجام داده و یا در آن‌ واحد دو یا سه کار را با همدیگر انجام دهند. این افراد قادر به کنترل هیجانات خود نیستند. زود تصمیم می‌گیرند. درنتیجه این افراد به دلیل استرسی که دارند به مشکلات و بیماری‌های قلبی و عروقی مبتلا می‌شوند.

علامه طباطبایی رحمه‌الله علیه می‌فرمایند:

انسان عجول در هنگام مطالبه چیزی، حوصله به خرج نمی‌دهد و به عاقبت کار نمی‌اندیشد بلکه به‌محض اینکه چیزی را مطابق میلش دید باعجله به سمت آن می‌رود درنتیجه، گاهى آن امر، شرى از آب درمی‌آید كه مايه خسارت و زحمتش مى‏شود.[3] در حدیثی از حضرت امام صادق علیه‌السلام نقل‌شده که فرمودند:

«راه نجات و هلاك خود را درست بشناس؛ مبادا از خدا چيزى بطلبى كه نابودى تو در آن است، درحالی‌که گمان مى‏برى، نجات تو در آن است.[4]»
 
همچنین انسان‌های فاقد هوش هیجانی در مقابل ضررها و ناملایمات صبور نیستند و عجولانه قضاوت می‌کنند. خداوند متعال در مورد قضاوت کردن افراد عجول می‌فرماید:

«چون به آدمى گزندى رسد، چه بر پهلو خفته باشد و چه نشسته يا ايستاده ما را به دعا مى‏خواند و چون آن گزند را از او دور سازيم، چنان مى‏گذرد كه گويى ما را براى دفع آن گزندى كه به او رسيده بود هرگز نخوانده است. اعمال اسراف‌کاران این‌چنین در نظرشان آراسته‌شده است.[5]»

1. وَيَدْعُ الإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الإِنسَانُ عَجُولا (اسراء/11).
[2]. ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج12، ص54.
3. ر.ک. سیدمحمدحسین طباطبایی، ترجمه المیزان، ج13، ص66.
4. واعرِف طَریقَ نَجاتِکَ و هَلاکِکَ، کَی لا تَدعُوا اللهَ بِشی‌ءٍ عَسی فِیهِ هلاکُکَ و اَنتَ تَظُنُّ اَنَّ فِیهِ نَجاتُکَ (محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج68، ص340).
5. وَ إِذا مَسَّ الْإِنْسانَ الضُّرُّ دَعانا لِجَنْبِهِ أَوْ قاعِداً أَوْ قائِماً فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنا إِلى‏ ضُرٍّ مَسَّهُ كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ (یونس/12).

صفحات: 1· 2